KABINA SIĞAMADAN

Sen de bir kalemsin;
Yazmazsan ne işe yararsın
Ey insanoğlu!

Yazarak tüket kendini
Ve izlerinde yaşa.

Gönül yanmayacaksa sevgili için
- neden var insan?

İlham ol; hafiflik ol;
Şairin nefesinde yaşa.
Güzellik ol; söze dökül;
Konduğun yüreklerde yaşa

İncelikle dokun, dokunduğunu var et;
Maharetli ellerde yaşa.

Hoş bir sedanın tınısında titreş
İster hüzün ol;
İçli bir şarkıda
İster sevinç ol;
Dansın coşkusunda yaşa

Hayat benzersiz bir tablo;
O tablo sensiz eksik kalırdı
Dilediğin renge bürün;
Dilediğin resme ak;
Eksiksiz yaşa.

Kilitli kapılar ardından çık
Yabancı saydığın kalplere gir
Yaşadıkça eri; eridikçe bırak
Açık yüreklilikle - güvenerek yaşa.

Zamanı geldiğinde
Ardından dökülen gözyaşlarında
Yaşarken olduğu gibi aynı –
Kabına sığamadan yaşa.