AFFETMEK

İnsan "affedeyim hadi" deyip affedemez. Kibre kapılıp başkasını affetmeye kalksa kendini affedemez. Affetmek şefkatle mümkündür ve şefkat de anlayışla...

Anlayış temelde yanlışın, kusurun, günahın; işlendiği günün koşullarında o güne ait cehaletin kaçınılmaz ve doğal uzantısı olduğunu, başka ihtimaller olsa da kaderde yazılı başka bir seçim olmadığını, olamayacağını; bugünkü kişilerin artık o günkü kişiler olmadığını ve aslında affedilecek bir şey dahi olmadığını; geçmişin bizi bugünkü anlayışımıza ve olgunluğumuza taşıdığı için bile hangi yanlışı barındırırsa barındırsın değerli ve kutsanası olduğunu görebilmekle ve eğer varsa yapılabilecek bir şey - geçmişin hasarını düzeltip hatasını telafi etmek anlamında yapmakla alakalıdır.

Affetmek; dünü, öğrettiğini cebine koyarak öldürmek ve yüzünü bugüne dönmek demektir. Dün zaten çoktan öldü.