30 Ocak 2012
22 Ocak 2012
İki Damla
17 Ocak 2012
Ve yaratır Ve aranır Ve ...
Karanlık ve ışık dengedeyken
Ne ışık ışıktır ne de karanlık karanlık.
Loş; başıbozuk bir meyhane havasıdır,
Kırık bir plaktır;
Döndükçe kendini hançerleyen
Karanlık zifirine dalınca
Sıkılır kendinden ve belalar açar başına sıkıntısından
Aydınlık saf beyazken kamaşır gözleri
Kendinden bihaber; dolanır kendi ayağına
O yüzden sever aydınlık kendinde olmayanı
Ve yaratır.
O yüzden sever karanlık kendinde olmayanı
Ve aranır.
15 Ocak 2012
Döne Dolana
Rüzgarı anlamakla başla;
Soğuktan, sıcaktan, ılıktan geç
Suya, toprağa dokun dikkatlice
Kuşları, salyangozları dinle
Kokusuna meftun ol bir çiçeğin
Denizin ellerine tutunmak isteyen yosunun
Ellerinden tut; üşümüş bir çocuğun
Duyar gibi olursan bir lahza
Hissedersen bir noktada
İnsanı da anlamaya cür'et et
Anla ki hatırlayasın;
Unutulmuşlarını bulmaktır hayat
Kendi içinde döne dolana