22 Ocak 2012

İki Damla

Varsa yaşama sanatı diye bir şey;
bırakmayı öğrenmek olmalı;
tutmadan, tutunmadan yaşamayı becermek.
Kalbine almak; yokluğunu da varlığı gibi
- sevgilinin
ve uğurlamak avuçlarından her defasında usulca,
sonsuzluğun kalbine.
Yeter mi bilmem; belki iki damla gözyaşı
- o da teşekkür niyetine.

Hiç yorum yok: