Nedir Sevgi?

Nedir sevgi diye sordum kendime
ve iki kelebektir dedi yüreğim
raks ederek oynaşan
ve yükselip alçalarak aynı hayalde
gönlünün arzusuna kavuşan

İki yüreğin birlikte aynı duyguyla; aynı haz, aynı coşku, aynı mutlulukla titreşmesidir sevgi. Ayrılığı ortadan kaldırmaktır. Tek bir piyanonun kırık dökük ezgisinden bir orkestranın muhteşem senfonisine akmaktır. Tek bir kanadı kırık kuş cıvıltısından tüm evrende yankılanan harikulade bir şarkıya varmaktır. Saksıda ayrık duran çiçekleri birbirine ekleyip rengârenk bir dağ manzarası, doyumsuz bir cümbüş yaratmaktır sevgi.

Bir başkasının şarkısına karışan herkes bilir onu. Bir başkasının elinden tutan herkes bilir. Birlikte mücadele edenler bilir; birlikte ağlayanlar ve birlikte gülenler… Bir zaman birlikte nefes almış; aynı kederi, aynı hüznü ya da aynı sevinci içine çekmiş olanlar bilir. Bir bebeğin gözlerinde aynı dünyanın aksini görmüş herkes bilir. Birlikte çay yudumlamış, simidini bölüşmüşler bilir.

Ötekini kendine, kendine ötekine katmaktır sevgi. Kendi yüreğinden vazgeçecek kadar vermektir ve iki yüreği birlemektir. Tek bir nabız olmaktır. Sonsuz sayıda renk olup aynı gökkuşağında kucaklaşmaktır.

Sevdim ben bu hayatı; karşıma çıkan her şeyi ve herkesi… Aynadaki yüzümün artık belirginleşen çizgilerini, her kalem tutuşunda beni şaşırtan ellerimi… Kendisi zor geçinen rahmetlik amcamın Amerika’ya giderken biriktirip bana yüz dolar verişini sevdim. Babamın inceliğini, efendiliğini… Ayva reçelinde annemin şefkatini sevdim. Hatta annemin kimi zaman gönlündekiyle dilindekini birleyemeyişini de... Kızımın “Aliş”, karımın “Koncam”, dilimin “Karıncam” deyişini sevdim. Rahmetlik babaannemin becerikliliğini, nimetin hele de köy yerinde değerini bana öğretişini sevdim. Ağabeyimin masumiyetini, cömert ruhunu; kız kardeşimin hırçın ve özgür ruhunu; Yasin’in derinliğini, kendini bütünleyişini… Halacığımın gülümseyişini…

Adlarını anmadım diye kızmasınlar bana; her dostumu ayrı sevdim. Kimiyle kazanmayı ve kaybetmeyi sevdim mesela. Kimiyle şarkı söylemeyi, kimiyle temizlik yapmayı, kimiyle gece yarısı makarna pişirip yemeyi sevdim. Ama hepsiyle zamanı durdurmayı sevdim ve hepsinde kendimi yeniden bulmayı…

Suda parıldayan ateşin, havada uçuşan külün ve aşk acısının, gönlümü yakışını sevdim.

Nedir sevgi diye sordum kendime
ve iki kelebektir dedi yüreğim.

İki mutlu, raks eden kelebek